ادامه دارد ....  

اصول کافی در کتاب فضل القرآن ، باب البیوت التی یقرا فیها القرآن حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده است که قرار است در ارتباط با این حدیث به اندازه ی وسعمان  با دوستان جوان و تحصیلکرده گفتگو و مباحثه کنیم .

وعن لیث بن ابی سلیم رفعه قال : قال النبی صلی الله علیه و آله : نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لاتتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری .

دومین عاملی که باعث شد مهر ذلت و مسکنت بر پیشانی یهود نشیند ، و یقتلون الانبیاء بغیر حق است . قتل انبیاء پی آمد کفر به آیات الهی است . آنهایی که بذر کفر و طغیان را در کام جوانان ما قرار میدهند و طعم عصیانگری را به آنها میچشانند ، چه بدانند و چه ندانند سر در آخور یهود دارند . وقتی کفر به آیات نهادینه شد ، عصیانگری و اعتداء ارزش شد ، عربده کشی و تجاوز به حقوق دیگران زیبا نمایش داده شد ، دیگر حتی برای کشتن انبیاء هم نیازمند محکمه و ارائه ی ادله نخواهیم بود . قرآن فقط نمیگوید ، اینها انبیا را میکشند . میفرماید : بغیر حق انبیاء را میکشند . امروزه با افرادی مواجه ایم ، با پدر ها و مادر هایی مواجه ایم ، که مهر مسکنت را با دستمایه ی کارشناسی به خورد مردم میدهند ، نوع عصیانی که دختر ها و پسر ها ، پدر ها و مادر ها در خانه و خانواده ی جدید از خود بروز میدهند ، عصیان بهمراه اعتداء است ، ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون . عصیانگری و عربده کشی بهمراه اعتداء و تجاوز ، یک درد و یک مرض یهودی است و این سومین عامل برای ذلت و مسکنت یهود است .

آنچه شایسته است و جوان مسلمان باید نسبت به آن آگاه باشد و من گمان ندارم در این زمینه هشدار جدی داده شده باشد ، خصوصا آنهایی که مقاله مینویسند ، سایت دارند ، مجله دارند ، روزنامه دارند ، لطیفه و جوک میگویند ، شعر میسرایند ، گفتگو و سخنرانی میکنند و یا با موبایل پیام ارسال میکنند ، خیلی باید توجه کنند ، ایاک و الاذاعة است . اینکه آدمی رادیوی بی جیره و مواجب دشمن نشود ، به عبارت درست ، اصلا رادیو نشود . راست ها و دروغ های آنان را بر زبان نیاورد فی حرامها حساب و فی حلالها حساب . اگر بیماری اذاعه گری و افشای مطالبی که انتشار آن موجب مفسده است ، مخصوصا آنهایی که به امنیت روحی ، روانی و معنوی فرد ، خانواده و جامعه آسیب میرساند ، شیوع پیدا کند  و یک امر عادی قلمداد شود ، زمینه ی قتل عمد ائمه ی هدایت فراهم شده است . کلمه ی عمد را با تاکید بشنوید ، و شما هم با تاکید بخوانید ،  قتل عمد . این کلمات همه اش با پشتوانه است ، کلمه به کلمه ی آن سند معتبر دارد . امام صادق علیه السلام در مورد آیه ی و یقتلون الانبیاء بغیر حق میفرماید : اما و الله ما قتلوهم باسیافهم اینگونه نبوده که هر یهودی شمشیری بدست گرفته  و در قتل انبیاء شرکت کرده ، و لکن اذاعوا سرهم اسرارنهضت بیدارساز پیامبران کشته شده را منتشر میکردند ، راز دار نبودند ، و افشوا علیهم باصطلاح دست به افشاگری میزدند و زمینه ی کنار زدن و اعدام پیامبران را فراهم میآوردند ، فقتلوا نتیجه ی این رفتار یهود ، قتل و کشته شدن پیامبران شد . واضح است که تعداد کمی مستقیما پیامبران را کشتند اما قتل به همه ی یهودیان نسبت داده شد ، جمعی با شمشیر آخته و جمع کثیری با زبانشان انبیاء را به قتلگاه بردند .

اینکه میگوییم هشدار جدی داده نشده به این خاطر است که فراوان میتوان مردمی را دید که به ویروس اذاعه گری ، سخن پراکنی ، شایعه سازی ، دروغ پردازی ، مستهجن نگاری آلوده شده اند . جمعی عامل و دست اند کارند و جمعی نظاره گرند و این صحنه را تماشا میکنند ، در هر صورت وقتی مدافع امام حسین نیستی چه به شراب نشسته باشی و چه به نماز ایستاده باشی ، چه فرقی میکند ؟ هر دو مجرمید . در روایت امام صادق علیه السلام است که : من اذاع علینا شیئا من امرنا هر کس بر خلاف مصالح ما سخن پراکنی کند ، اسرار ما را منتشر سازد ، علیه ما کارخانه ی جوک سازی راه اندازد ، مقاله پراکنی کند ، مطالب ما را وارونه ارائه دهد ، لوده شود تا دیگران بر ما بخندند ، رفتاری کند که باعث وهن ما در جامعه شود ، و خلاصه زمینه ی مفسده در اجتماع را فراهم کند ، مانند کسی است که : قتلنا عمدا ، نمیگوید ما را به عمد میکشد ، میفرماید : ما را به عمد کشته است . و برای اینکه بر عمد تاکید کند ، میفرماید : و لم یقتلنا خطآ ، به اشتباه و خطا ما را نکشته است . عمدا ما را کشته است . اذاعه گری دامی خطرناک ، بیماری ای متاسفانه خوشمزه و سریع الانتقال است . 

اصول کافی در کتاب فضل القرآن ، باب البیوت التی یقرا فیها القرآن حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده است که قرار است در ارتباط با این حدیث به اندازه ی وسعمان  با دوستان جوان و تحصیلکرده گفتگو و مباحثه کنیم . و عن لیث بن ابی سلیم رفعه قال : قال النبی صلی الله علیه و آله : نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لاتتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری .

یهود علاوه بر اینکه مهر ذلت و بیچارگی بر پیشانی اش خورده ، مهر مسکنت و بینوایی هم بر چهره دارد ، ضربت علیهم المسکنة ، ذلت و مسکنت ، نمادها و سمبلهایی هستند که ما باید در یهود شناسی و در دشمن شناسی بر آن تاکید داشته باشیم ، و با شناخت عوامل ذلت و مسکنت ، خودمان ، خانواده هایمان و جامعه یمان را از آن عوامل پرهیز دهیم . سمبلهای اصلی در یهود اینهاست نه مثلا شمعدان و چیز هایی از این قبیل . اولین عاملی که قرآن برای مسکنت یهود نام میبرد ، ذلک بانهم کانوا یکفرون بآیات الله است . کفر به آیات آن است که آیات را نفهمیم و عمل نکنیم . یا بفهمیم و عمل نکنیم و یا نفهمیم و عمل بکنیم . اگر میخواهیم داخل در کفر به آیات نشویم ، یک راه بیش نداریم ، آیات را بفهمیم و عمل هم بکنیم . فاصله ی یهود از آیات حق و کفر آنها نسبت به فرامین الهی توجیه گر بسیاری از بد رفتاریها و بد گفتاریهای آنان تا همین امروز شده است . و این دام برای امت مسلمان هم پهن شده است . آنهاییکه با توجیهاتشان حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال نمایش میدهند ، به دام فاصله گرفتن از آیات و کفر ورزیدن به آیات گرفتار شده اند . طرفداران اباحه گری مگر به همین روش رفتار نمیکنند ؟ مگر با اباحه گری اقتصادی ، دزدیها و اختلاسها را توجیه نمیکنند ؟ مگر با اباحه گری فرهنگی ، به جنسی کردن خانه و خانواده نپرداخته اند ؟ مگر اینها همانهایی نیستند که رقص را به عنوان حرکات موزون به خورد بچه های ما دادند ؟ مگر رقصهای جنسی را به نام تفریحات بر مردان ما تحمیل نکرده اند ؟ مگر اباحه گری در شرب خمر واقع نشد ؟ پروتستانها و کاتولیکها شرب خمر را با توجیه اینکه خون عیسی مسیح علیه السلام است ، بر خود و بر دیگران حلال نساختند ؟ اینهاییکه در دنیا فاحشه گری را خدمات جنسی و مشاغل جنسی نامیدند مگر از همین حقه استفاده نکرده اند ؟ هر اندازه ای که از قرآن فاصله بگیریم  و نسبت به آیات حق جفا کنیم ، نشانه های بسیار خطرناکی از یهودیگری را به نمایش درخواهیم آورد . و آنگاه باید در انتظار همان مهر ذلت و مسکنتی باشیم که بر پیشانی یهود خورده است . آنهاییکه ظاهری مسلمانی دارند و عملکردی آنوسی ، چه پاسخی برای پرسش حضرت امیر سلام الله علیه مهیا کرده اند ؟ ام انزل الله سبحانه دینا ناقصا ؟ آیا خدا دین ناقص فرستاده است ؟ ام انزل الله سبحانه دینا تاما ؟ یا خدا دین کامل فرستاده است ؟ اما اینها گمان میکنند که پیامبر خدا در تبیین وحی و ابلاغ آن کوتاهی کرده است ؟ با کلام خدا چه میکنند ؟ ما فرطنا فی الکتاب من شیء ما از بیان هیچ چیزی در قرآن فرو گذار نکرده ایم . و فیه تبیان لکل شیء بیان هر چیزی در قرآن است . هجدهمین خطبه ی نهج البلاغه را بخوانید ، بعد از این عبارات ، حضرت در باره قرآن میفرماید : و ان القرآن ظاهره انیق ظاهر قرآن زیباست ، و باطنه عمیق . آنهاییکه در طول و عرض ماندند با ظاهر قرآن بسر برند ، اما عمق قرآن خوشایند کسانی است که علاوه بر بعد اول و دوم ، یعنی طول و عرض ، صاحب بعد سومند ، یعنی عمق . سعدی به لب دریا دردانه کجا یابی ...... در کام نهنگان رو گر میطلبی کامی . لا تفنی عجائبه و لا تنقضی غرائبه نه اسرار قرآن انتها دارد و نه شگفتیهای آن . آنچه که من در این لحظه از دوستان جوانم که شنونده ی این کلمات و این عبارات بسیار بسیار با شکوه هستند ، و همچنین از خوانندگان ارجمندی که مطالب را پیگیری میکنند ، تقاضا دارم ، عنایت و توجه بیش از پیش به آخرین عبارت مولا و سرورمان علی بن ابیطالب در هجدهمین خطبه ی نهج البلاغه است ، که میفرماید : و لا تکشف الظلمات الا به تاریکیها بدون حضور قرآن برطرف نخواهد شد . شیطنت یهود تا به کجاست ؟  اصطلاح یهود ستیزی را شنیدید ، جمعی که بخشی از تاریکی را شناسایی کردند ، از آنجاییکه به نور قرآن مسلح نبودند ، در دام یهود قرار گرفته اند ، یهود ستیزیشان جز منفعت برای یهود ، چیزی در بر نداشته است . در این نقطه از دنیا هم گاهی پخته خورانی پیدا میشوند ، همان هایی که  قرآن را کنار میزنند ، خدا را کنار میزنند و میخواهند با تاریکی به جنگ تاریکی بروند ، این شدنی نیست . این مثل آن است که کوری عصاکش کور دگر شود . بدون حضور جدی ، فعال و همه جانبه ی قرآن شناخت تاریکی و مبارزه ی با تاریکی ثمری نخواهد داد .

ادامه دارد ....   

اصول کافی در کتاب فضل القرآن ، باب البیوت التی یقرا فیها القرآن حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده است که قرار است در ارتباط با این حدیث به اندازه ی وسعمان  با دوستان جوان و تحصیلکرده گفتگو و مباحثه کنیم . و عن لیث بن ابی سلیم رفعه قال : قال النبی صلی الله علیه و آله : نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لاتتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری .

ادامه دارد ....    

اصول کافی در کتاب فضل القرآن ، باب البیوت التی یقرا فیها القرآن حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده است که قرار است در ارتباط با این حدیث به اندازه ی وسعمان  با دوستان جوان و تحصیلکرده گفتگو و مباحثه کنیم . و عن لیث بن ابی سلیم رفعه قال : قال النبی صلی الله علیه و آله : نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لاتتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری .

در عبارتی پیامبر خدا همه ی مردم را مخاطب قرار میدهد : ایها الناس ، این خطاب شامل همه است ، همه ی مردم ، من ابغضنا اهل البیت هر کس از ما بدش بیاید ، از اهل بیت من متنفر باشد ، حشره الله یوما القیامة خداوند او را در روز قیامت محشور میکند ، یهودیا این آدم یهودی است . این یهودی ، یهودی به معنای خاص آن نیست ، یعنی بیمار است ، با مرض یهودیگری از این دنیا رفته . در عبارت دیگر میفرماید : من لقی الله عز و جل هر که خدا را دیدار کند ، و فی قلبه بغض علی بن ابیطالب و در دل کینه ی مولا را داشته باشد ، از علی بن ابیطالب متنفر باشد ، لقی الله خدا را ملاقات میکند ، و هو یهودیا در حالی که یک یهودی است . این دیگر ربطی به فرقه ای که مشخصا یهودی اند ، ندارد . پیامبر خدا افرادی را که زکات نمیدادند ، از مسجد بیرون میکرد . اینهایی که به مسجد میآمدند مسلمان بودند . امام زمان سلام الله علیه در نهضت جهانیشان با آنهایی که زکات نمیدهند ، مبارزه میکند . اینها مسلمانهایی هستند که از پرداخت زکات امتناع میورزند . مسلمانهایی که زکات پرداخت نمیکنند ، حق ندارند مسلمان از دنیا بروند . به وقت مرگشان به آنها گفته میشود یا یهودی بمیر و یا نصرانی . سرش هم این است که این آدم خصلت یهودی داشته ، سبحکم الله هم بلد بوده ، حج هم رفته بوده ، چون زکات نداده حق ندارد مسلمان بمیرد . کسی که ربا میخورد ، معنی اش این نیست که مثلا بلد نیست آیه بخواند ، یا اسمش غیر اسلامی است ، نه ، اسم اسلامی هم ممکن است داشته باشد . اما همینکه شکم خودش ، شکم زن و بچه اش را با ربا پر کرده ، خصلت یهودی دارد . کسی که دل سنگی پیدا کرده ، به قساوت قلب دچار شده ثم قست قلوبکم من بعد ذلک فهی کالحجارة او اشد قسوة و حالا انذار رسول خدا دل او را تکان نمیدهد ، چه انذار بشود و چه انذار نشود ایمان نمیآورد ، شک نکنید هر که باشد ، در هر کجا که میخواهد باشد و هر اسمی که میخواهد داشته باشد ، این گرفتار بیماری یهودیگری شده ، خصلت یهودی پیدا کرده . ان الذین کفروا سواء علیهم ء انذرتهم ام لم تنذرهم لا یومنون . قرآن در آیه ای خطاب میکند به مومنان میفرماید : یا ایها الذین آمنوا اوفوا بالعقود مفسران میگویند اوفوا بالعهود . حال اگر دیدید در کسی این صفت نیست ، به عهد و پیمان وفا دار نیست ، شک نکنید که الذین ینقضون عهد الله من بعد میثاقه ، یهودی است . نقض عهد یک صفت یهودی است . اگر در یهودی به معنی خاص باشد ، که خوب یهودی است ، اگر در دیگری باشد ، او هم یهودی است . استعداد یهودیگری را دارد . شاید ته دلتان بگویید اگر اینگونه صحبت کنیم خیلی ها باید اسمشان از دفتر خداوندی پاک شود . خوب ، بله . چرا میترسید ؟ میترسید که از تعداد بنده های خدا کم شود ؟ خود خدا میفرماید : و قلیل من عبادی الشکور . دینداری کار سختی است . یک هنر است ، یک پازلی است که باید تمام اجزاء آن کنار هم چیده شود تا شکل کاملی پیدا کند . اگر دیدید یک کسی از شما میخواهد مردم خوبی باشید بعد خودش عامل نیست ، خودش را از یاد برده ، برای دیگران دین میخواهد اما برای خانواده ی خودش نه ، به شما میگوید شراب نخور ، سیگار نکش ، اما خودش همه ی مفاسد را براحتی انجام میدهد ، برای دیگران حجاب میخواهد ، اما خود و خانواده اش را فراموش کرده است ، باز هم نترسید ، این موجود هم به بیماری یهودیگری مبتلا شده است ، او هم یک یهودی است . ء تامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم . حال این شخص ممکن است عالم هم باشد ، خوب باشد ، مگر قرار است هر که عالم شد ، آدم هم باشد ؟ وقتی عمل نداشت ، میشود : العالم بلا عمل کالشجر بلا ثمر . ما حق نداریم این عبارتها را صرفا بخوانیم . چه سودی دارد ؟ صد مرتبه بگو : العالم بلا عمل کالشجر بلا ثمر . چه سودی بردی ؟ اینها برای صرف خواندن نیست . ترانه نیست ، سرود نیست . نسخه ایست برای عمل . درخت که میوه نداد ممکن است سایه ای بدهد . عالم که عامل نبود ، شک نکنید مفسده دارد . دیدید میگوید ، ادعا میکند اما رفتارش طرز دیگری است ، ارتباطتان را قطع کنید . این گرفتار مرض مهلک یهودیگری شده ، این بیماری مسری است ، اگر مرتبط باشید ، شما هم مریض میشوید . 

ادامه دارد ....