بسم الله الرحمن الرحیم

مدیریت تحریم و خزانه های خدا

باور های باطل حاصل از کار فکری و تبلیغاتی یهود و یهودیان آنچنان وسیع و گسترده بود که تا همین الآن و تا فردا های دور بسیاری از ذهن ها بویژه ذهن آنهایی که مسئولیت عمده ای در قوای تقنینی و اجرایی دارند، کسانی که برای خود و جامعه تصمیم می گیرند را در اشغال خود قرار داده است. یکی از آن باور های باطل این بود - و با کمال تاسف همچنان ادامه دارد - که ما دون پایه بدنیا آمده ایم، از مردم فرو دستیم، تفکر و تعقل برازنده مردم فرا دست است. آنان پادشاهان زمینند و ما پادو هایی بیش نیستیم. اگر خواستیم لباس به تن بکنیم باید ببینیم آنان چگونه لباس به تن می کنند، آرایش سر و صورتشان چگونه است ما هم آنگونه باشیم، چگونه شادمانی می کنند ما هم همانگونه شادمانی کنیم، با کدام آهنگ انعقاد نطفه می کنند ما هم از همان آهنگ بهره ببریم. همه حس زیبا شناسی متعلق به آنها است. اگر مقاله علمی و تحقیقی داشتیم زمانی ارزش دارد که آنان بپسندند. اگر به هر دلیلی فکری، اندیشه ای و طرحی در ذهنمان شکل گرفت زمانی موفق و اجرایی است که آنان بخواهند. زمین به نام آنان به ثبت رسیده است. دهخان و مالک بی چون و چرای زمین آنهایند و ما دهقان های بی مقداری هستیم که فقط حق داریم زنده باشیم و برای آنان کار کنیم.

در چنین هجمه تبلیغاتی که چون پتک بر سر همه مردم و از جمله نومسلمانان فرود می آید و در پاسخ به تهدید منافقان شنیده می شود که: وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ.

چه کسی گفته فکر و تعقل از آن شماست؟ چه کسی زمین و منابع و منافع آن را در انحصار شما قرار داده است؟ چه کسی گفته که اگر شما در زمین گندم بکارید گندم درو می کنید و اگر مسلمان گندم بکارد جو درو می کند؟ چه کسی گفته که اگر شما اراده کنید می توانید هواپیما، کشتی، ماهواره، سفینه فضایی، زیر دریایی و ایستگاه فضایی داشته باشید اما اگر مسلمان اراده کند نمی تواند؟

چه کسی مدیریت ذائقه، مدیریت مد، مدیریت شادی، مدیریت آموزشی، مدیریت ورزشی، مدیریت انتخاب همسر، مدیریت تربیت کودک و هزاران مدیریت دیگر را به شما سپرده که اگر امروز بر ما انفاق نکنید و ما را در تحریم قرار دهید ذائقه ما، شادی ما، آموزش ما، ورزش ما و همه چیز دیگر که نیاز به مدیریت دارد از هم می پاشد؟ وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ.

و البته حق بدهید که فهم این مطلب که یک انقلاب عظیم در حوزه باور ها و پندار هاست، نه تنها برای منافقین عصر رسول خدا(ص) بلکه برای منافقین امروز و برای منافقین فردا نیز سخت و دشوار باشد. وَ لکِنَّ الْمُنافِقِینَ لا یَفْقَهُون. آنان نمی توانند این حقیقت زنده که خزائن آسمان ها و زمین از آن خداست را درک کنند.

آیه 7 سه نکته قابل تامل دارد.

1- منافقین  مایوس نمی شوند.

اینکه امام خمینی(س) می فرماید: آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند، واقعیتی است غیر قابل انکار، و نشان از فهم عمیق او از آیات الهی دارد. الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دِینِکُم(سوره مائده آیه3). می فرماید: کفار ناامید شدند. اما منافقین تا همین الآن و تا آینده های دور همچنان در توطئه، تخریب و آزار مومنان بسر می برند. تمام ستم های کفار در حق مسلمین و مومنین مستقیم یا غیر مستقیم ریشه در فتنه گری های منافقین دارد.

2- توجه کنید

که ریشه - لا تُنْفِقُوا - و - الْمُنافِقِینَ - ن ف ق است و هر دو به معنای خروج است. انفاق خروج مال است و نفاق خروج ایمان. آنان برای خروج ایمان از دل های مردم قطعا از خروج مال به سوی آنها ممانعت بعمل می آورند. این حربه اقتصادی برای همیشه کارآیی دارد. آنانی که تدبیر مالی امور مسلمین را بعهده دارند حق ندارند برای لحظه ای از جنگ اقتصادی منافقین غفلت کنند.

3- این قسمت از آیه که می فرماید: وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ. نازل نشده تا ناتوانی ها، ضعف ها و عدم برنامه ریزی مدیران اقتصادی جوامع اسلامی را توجیه کند. نمی خواهد بگوید رزق در دست خداست، منع آن و اعطاء آن هم بدست خداست.

اگر چنین است پس چرا شما عنوان مدیر اقتصادی را یدک می کشید و بابت آن از بیت المال مسلمانان حقوق دریافت می کنید. اینکه رزق در دست خداست، توسعه و تضییق آن هم بدست خداست و مؤمن باید در غنا و دولت و مکنت شکر گزار باشد و در فقر و ضیق صابر، و در هر حال راضى بقضاء الهى، کاملا درست است. اما به این معنا نیست که دست روی دست بگذاریم، باب تفکر و تعقل را ببندیم، تدبیر و آینده نگری نداشته باشیم، انضباط کاری را نفهمیم، ساعت کار را محترم نشماریم، در بازاریابی و تبلیغات کوتاهی کنیم، به زیان دهی برسیم، کارگران و کارمندانمان را اخراج کنیم بعد بگوییم رسول خدا(ص) فرموده: الفقر فخری. واضح است که این نگاه ابلهانه و این برداشت غیر کارشناسانه است. اینکه خزائن آسمان ها و زمین از آن خداست، یعنی لازم نیست برای سرمایه اولیه و برای مواد خام زانوی غم بغل کنید. از وحی خدای متعال الهام بگیرید، از روایات ائمه رستگاری(ع) استمداد بجویید، قوانین تولید را با تدبر و تعقل استنباط کنید، با توکل بر خدای قادر متعال دل زمین را بشکافید، به رونق اقتصادی برسید، خودتان بخورید و به فقراء و تهی دستان کمک کنید. به عبارت دیگر - وَ لِلَّهِ خَزائِنُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ - یعنی سیلو ها و انبار هایتان را پر نگه دارید. 

ادامه دارد ...