بسم الله الرحمن الرحیم

سگ و سحت خواری

 در ششمین نشانه، خدای متعال ما را با تاجرانی آشنا می سازد که: فما ربحت تجارتهم. از تجارتشان سودی عایدشان نشد. و براستی چرا این موجودات در تجارتشان سودی کسب نمی کنند؟

در پاسخ باید بگوییم: سود حقیقی زمانی حاصل می شود که خریدار و فروشنده احکام بیع و شراء را بدانند و به آن عمل کنند. از آنجایی که نوشته ما عنوان سگ شناسی با خود دارد خوب است بدانید که: خرید و فروش سگ ها به قصد تفریح و زینت از جمله معاملات حرام و باطل است. تا جایی که درآمد حاصل از فروش سگ، سحت بر وزن گفت، دانسته شده است. گرچه همه اقسام سگ، سگ نام دارد اما سحت بودن ثمن سگ تنها بر سگ هراش حمل می شود. نه بر سگ ماشیه که محافظ گله است و نه بر سگ صید که صلاحیت تعلیم را دارد و نیز نه بر سگ سورتمه که از ویژگی مقاومت و حس جهت یابی برخوردار است و به اسکیموها خدمت می کند. اما سگ هراش که با مشخصه هایی مانند پی پی تو حیاط، غذا تو کاسه، بشین رو پات، حالا بپر بالا، بدو بدو اینو وردار بیار معرف حضور سگ باز ها است، همان سگی است که در فرمایش امام رضا(ع): ثمن الکلب سحت. درآمدی که از داد و ستد آن بدست می آید، سحت نامیده شده است.

سحت در اصل به معنای استیصال است. و حرام را باین جهت «سحت» نامیده‏اند که بدنبال آن عذاب استیصال و هلاکت، دامنگیر انسان میشود. این قول از زجاج است.

جبایى گوید: مال حرام را «سحت» نامند، زیرا برکتى ندارد و به استیصال کشانده میشود.

خلیل گوید: «سحت» است به خاطر اینکه قیمت سگ و شراب و ... ننگین است و مروت و شخصیت انسان را فاسد مى‏کند.

و از على (ع) است که: سحت، عبارت است از رشوه، مهر زناکار، اجرت حجامت، پولى که در مقابل جفت شدن حیوان نر با ماده مى‏پردازند، قیمت سگ، قیمت شراب، قیمت مردار، اجرت کاهن و جایزه‏اى که براى عمل معصیت، قرار داده میشود.

این کلمه در سه آیه از سوره مائده و در مذمت و توبیخ یهودی زادگان و نیز کاهنان یهودی آمده است.

1- (سوره مائده آیه 42) این دروغ پردازان، خورندگان حرامند. سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْت.

یهود در خوردن مال حرام، اصرار و مبالغه دارد.

2- (سوره مائده آیه62) و مى‏بینى بسیارى از روءسا و علمای یهود را که در گناه و ستم وَ أَکْلِهِمُ السُّحْتَ و خوردن حرام یُسارِعُونَ شتاب مى‏کنند، زشت است کردار آنها.

حسن گوید: وَ أَکْلِهِمُ السُّحْتَ: یعنى براى قضاوت میان مردم، رشوه مى‏گیرند. علت اینکه «رشوه» را سحت نامیده، این است که: سرانجام انسان را دچار استیصال و بینوایى مى‏کند و برکت مال را مى‏برد.

علماى معانى گویند: کلمه «مسارعت» بیشتر در کار خیر استعمال میشود مثل «یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ» (آل عمران آیه 114: در نیکیها شتاب مى‏کنند) فایده استعمال این کلمه، در اینجا این است که میخواهد بگوید: آنها در راه گناه و ستم و رشوه چنان مى‏شتابند که گویى براه حق مى‏شتابند و از مردم حقى و طلبى دارند. به همین جهت، ابن عباس در تفسیر خود گوید: یعنى آنها بر خطا کارى جرات دارند و دلیرند!

3- (سوره مائده آیه63) چرا ربانیون و احبار آنها را از سخن ناحق وَ أَکْلِهِمُ السُّحْتَ و خوردن حرام منع نمى‏کنند؟! زشت است رفتار آنها!

خداوند علماى اهل کتاب را بهمان لفظى که خود اهل کتاب را مورد مذمت قرار داد، مذمت مى‏کند و آنها را از اینکه وظیفه خود را در مقابل اهل کتاب انجام نداده‏اند، ملامت مى‏کند. در حقیقت، بر اثر قصور عالمان دین است که مردم سرکشى و توسنى مى‏کنند.

یهود، یهودی زادگان و یهودی زدگان باید بدانند که تا وقتی در خوردن سحت اصرار و پافشاری دارند، از سود حقیقی بی بهره خواهند بود. تجارتشان جز استیصال و سرخوردگی نصیبشان نخواهد ساخت. أُولئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى‏ فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَ ما کانُوا مُهْتَدِینَ (سوره بقره آیه 16) آنانی که گمراهی را به هدایت خریدند، تجارتشان که سود نکرد، بماند، در شمار هدایت یافتگان نیز قرار نگرفتند.

وقتی تاجری در چند معامله سود نمی کند، به سختی می افتد، نگران می شود، ولی کسی نمی گوید که به سوء عاقبت گرفتار شده است. به عبارت دیگر اصل سرمایه و یا بخشی از آن وجود دارد، می تواند با مدیریت و پشتکار خود را از ورشکستگی نجات دهد. اما موجوداتی که ما در این مختصر از آنان سخن گفتیم در یک تجارت معنوی با جایگزین کردن کفر کسبى بر ایمان فطرى سودی که نکردند، بماند، اصل سرمایه را هم از دست دادند. سرمایه هر آدمی که پا به این دنیا می گذارد فطرت پاکی است که با خود از رحم مادر می آورد. کلّ مولود یولد على الفطرة حتّى یکون ابواه یهوّدانه او ینصّرانه.

کل مولود شامل همه دختران و پسران در همه جای دنیا می شود فرقی ندارد که در کدام خانه و خانواده و در کدام آئین و مذهب متولد شده باشد، همین که متولد شد بقول سید مرتضی رحمة الله علیه بر خلقت داله بر وحدانیت الهی و بندگی او و ایمان به او متولد شده است. 

وَ ما کانُوا مُهْتَدِین اینکه اینان در بازار داد و ستد تجارتشان سودی نکرد، امری قابل تامل است و اما اینکه اصل سرمایه اینان مورد خدشه قرار گرفته و اینان در شمار هدایت یافتگان در نیامدند، امری دیگر است که نیازمند بررسی و شناخت ریشه های فکری، فرهنگی و عقیدتی مادران و پدران است. حتی یکون ابواه یهودانه او ینصرانه.

آن مولود پاک در یک کودک آزاری مشمئز کننده مورد آزار عقیدتی پدر و مادر نسبی، سببی و یا رسانه ای قرار گرفته و ما امروز شکست در تجارت و سوء عاقبت را در چهره و نیز در کردار و گفتار آنان مشاهده می کنیم.

ادامه دارد ...

با عنایت به آیه 79 سوره اعراف - نصحت لکم و لکن لا تحبون الناصحین: پند و اندرزتان دادم اما شما نیک خواهان را دوست ندارید،  این پست تقدیم می شود به منتقدین بی سواد توافقنامه ژنو.