بسم الله الرحمن الرحیم

رصد نگاه تند نسبت به یهود و یهودی در قرآن عزیز نیازمند هوش فراوان و ذکاوت خارق العاده نیست، کافی است کمی با تعمق تر از پیش آیات را تلاوت و تفاسیر را مورد مطالعه قرار داد. کافی است لحظه ای به هنگام قرائت آیه غیر المغضوب علیهم(الفاتحه 7) در نمازهای یومیه تامل کرد و از خود پرسید چه باعث شده است که اینان مستحق خشم و غضب الهی شده اند و اینک نماز خوان و نماز گزار مسلمان و مومن موظف است حداقل ده مرتبه در روز از خدای رحمان و رحیم بخواهد که گرفتار راه این گرگ های زخم خورده نشود؟

دوستان جوان بدانند: در روایات مغضوب علیهم تطبیق بر یهود شده و ضالین تطبیق بر نصاری. با توجه به وضع روحی و اخلاقی یهود و نصاری اینان مصداق واضح اند. زیرا طرز تفکر عمومی یهود سرپیچی از حق و کمال است. یهود از جهت تربیت نژادی و غرور دینی جهان و مردم جهان را ملک و مال خود می داند و چنین معتقد است که خدا خدای یهود و دنیا از آن یهود و مردم آن بردگان یهود و سرای جاودان برای یهود است. اثر اینگونه عقیده و غرور کشته شدن روح خیر و رحمت و عواطف و فضائل انسانی است. مردمی که این معانی و فضائل را فاقد شدند روح تکامل و قدرت معنوی نخواهند داشت. بجای قدرت معنوی به ماده و پول بیش از حد علاقمند می شوند و بدون هیچگونه خدمت و مبادله درستی از هر راه به هر صورت هدفشان جمع ثروت می گردد تا آنجا که کوشش برای علم و صنعت و انتساب به آیین هم در نظر آنها مقدمه برای قدرت مالی است، این خلق و روحیه است که آنها را مورد خشم خدا و خلق و نظامات عالم قرار داده و از تکامل معنوی و فضائل خلقی که علم هم وسیله برای آن است باز داشته است. (پرتوی از قرآن، جلد 1 صفحه 43، سید محمود طالقانی)

ادامه دارد ...