بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی بحث ، بحث تفکر میشود ، بحث روح و خصلت های یهودی میشود ، ممکن است یکی مسلمان باشد ، اما یهودی باشد . به تعبیر رسول الله صلی الله و علیه و آله و سلم : جثتهم جثة الآدمیین و قلوبهم قلوب الشیاطین . اگر جسد مسلمان حامل روح یهودی باشد ، تربیت های ناصحیح و آموزش های نادرست خصلت های یهودی را در او نهادینه ساخته باشد ، شما خواننده ی ارجمند او را مسلمان میدانید یا او را یهودی میخوانید ؟ یهودیگری ، بیماری است . اگر مراقبت نکنیم ممکن است خودمان هم گرفتار شویم .

مسلمان نیست .

در حدیث رسول خدا آمده که هر کس مسلمانی را در معامله ای فریب دهد ، از ما نیست ، یعنی از ما مسلمانان نیست و در روز قیامت با یهود محشور میشود . دنباله ی حدیث علتش را میگوید ، چرا با یهود محشور میشود ؟  بخاطر اینکه  یهودیان بیش از هر کس دیگری در صدد فریب مسلمانان میباشند .

غل و غش از نشانه های عام و فراگیر نزد یهودیان است ، کاسب یهودی ، بانکدار و پیمانکار یهودی از آنجاییکه مسلک و مرام خود را برتر از غیر یهود میداند ، به خود حق میدهد که فریبکاری کند ، در ذات این فریبکاری و این خود برتر بینی یهودیان حقیقت تلخی مبنی بر نافهمی و پستی  مشتری غیر یهودی وجود دارد . او از اینکه کلاه گذاری کرده ، و با غل و غش سر مشتری غیر یهودی را کلاه گذاشته ، شادمان است و شبانگاه هنگامی که با همکیشان و هم مسلکان خود خلوت میکند ، از اینکه با فریبکاری موجبات دست اندازی غیر یهودی ای را فراهم آورده است ، به خود میبالد .   

حرف ما این است که اگر یهودی فریبکاری میکند و غش در معامله دارد از ابتدا داخل در امت رسول الله نبود ، اما اگر مسلمانی دارای روح و خصلت یهودی شد و تفکر یهودی ، پدیده ی قساوت و روح نامهربانی را در او نهادینه ساخت و اکنون برای کسب سود بیشتر هر جرم و جنایتی را بر  خود مباح مبداند و لذا در صدد فریب برادر و خواهر مسلمانش برآمده است ، جسدی است مسلمان که حامل روح یهودی است . در حدیث رسول خدا چنین موجودی : فلیس منا ، از ما مسلمانان نیست . 

در روایتی رسول خدا میفرمایند : وای از جهودان امت من . سوال کردند : چگونه ممکن است در میان امت شما ، جهودی پیدا شود ؟ فرمودند : جهودان امت من کسانی هستند که در معامله غل و غش روا میدارند.

و این در حالی است که رسول خدا خالی از هوا و هوس است او از پیش خود چیزی نمیگوید . و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی (آیات 3 و 4 نجم ) کلام رسول خدا برآمده از فرهنگ قرآنی است ، آنچه او میگوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده ، نیست . او دانش آموخته ی مدرسه ی پروردگار است . معلم او ذات باری تعالی است و این قرآن است که با شما خوانندگان صمیمی سخن میگوید : و من یتولهم منکم فانه منهم (مائده 51 ) هر فردی از جماعت مومنان ولایت و محبت یهود و نصاری را بپذیرد ، از یهود و نصاری است . قرآن در آیه ی 52 سوره ی مائده آنهایی را که - یسارعون فیهم - با شتاب به سوی یهود و نصاری میروند و آداب و رفتار آنان را تقلید میکنند ، بیمار میداند . مرض  یهودیگری قلبشان را آزار میدهد . فتری الذین فی قلوبهم مرض یسارعون فیهم . می بینی کسانی را که در دلهایشان بیماری است ، در دوستی با آنان شتاب می ورزند .

شهر گناه ، گناه شهر ، شهر لوط ، پیآمد یسارعون فیهم .

اگر یسارعون فیهم جلوه گری کند ، و در مسیر حرکت به سوی یهود و نصاری مانعی را در مقابل خود نبیند . و اگر عقلائی به مقابله ی جدی با آن اقدام نکنند . و اگر موعظه گران ناامید از تاثیر موعظه تنها نظاره گر رشد روزافزون بیماری یهودیگری باشند . و اگر معلمان و نویسندگان در ارتقاء بخشی به  فهم و درک عوام دچار مسامحه و کسالت گردند و محتسبان از اجرای احکام و اوامر الهی امتناع ورزند ، آنگاه شدت مرض و حدت بیماری به گونه ای میگردد که هر نوع  درمان و معالجه ای را بی اثر میسازد . دیگر اطباء با بیمارانی که آدمیزاد باشند ، مواجه نخواهند بود  تا موعظه و تهدید اثر گذار باشد . بیماری از جنس بیماری شهر گناه و از نوع آلودگی فضا میگردد .  بیماری از جنسی میشود که کار را بر انبیاء نیز مشکل و حتی مسدود میسازد .

هنرمندی قرآن در به تصویر کشیدن لوطیان .

1 -  شهر خباثت میکند .

در داستان غم انگیز و دلهره آور حضرت لوط علیه السلام که در آیه ی 74 سوره ی انبیاء به آن اشاره شده است نکته ی بسیار بسیار مهمی وجود دارد . میفرماید : ما به لوط  علم نبوت و حکمرانی عطا کردیم و نجیناه من القریة التی کانت تعمل الخبائث . و او را از شهری که به کار زشت و پلید میپرداخت ، نجات دادیم .

واضح است که در و دیوار شهر کار پلید نمیکند و واضحتر است که خداوند هم این مطلب را بهتر از ما میداند ولی خداوند نمیگوید که ما لوط را از شهری که مردمش به کار زشت و پلید مبادرت میورزیدند ، نجات دادیم . نسبت دادن فعل اهل قریه به قریه قطعا خالی از حکمت نیست . چنانچه در بیان خدای متعال در آیه 52 سوره ی مائده : و میبینی کسانی را که در دلهایشان بیماری است ، نیامده :  یسارعون الیهم . بسوی آنها میشتابند . بلکه : یسارعون فیهم . در آنها میشتابند . و این نیز خالی از حکمت نیست .

2 - راه نجات مسدود است .

معمولا و یا همیشه در میان اجتماع تعدادی هستند که به هر دلیلی تابع دستورات الهی و انسانی نیستند . برای آن تعداد احکامی وجود دارد . انبیاء ، اولیاء و روسای جوامع بواسطه ی بکار بستن آن احکام ، جمع غیر مطیع را مدیریت و جامعه را از تعدی و آزار آنان پاک میسازند . اما وقتی مکان آلوده شد ، ظرف کثیف شد و فضا مملو از خباثت گردید . بنابر آنچه که آیات 77 الی 83 سوره هود از ماجرای حضرت لوط بیان میکند : جدای از اینکه گریزی از ریزش غم و اندوه بر جان اولیای حق و معلمان اخلاق نیست ، راه چاره و خلاصی از این رنج عظمی نیز بسته خواهد بود .

و لما جاءت رسلنا لوطا ، زمانی که فرستادگان خدا به صورت جوانهای زیبا روی بر لوط وارد شدند . نمیفرماید : لوط شادمان نشد ، احساس خوشحالی نکرد . میفرماید : سیء بهم . لوط با دیدن آن جوانان ناراحت شد . و ضاق بهم ذرعا . و فکرش را در پیدا کردن راه نجات از شر فحشای حریصانه ی قومش نسبت به رسولان خدا ناتوان دید و لذا از سر ضعف و بیچارگی ، بی اختیار گفت : هذا یوم عصیب . امروز روز سختی است .

3 -  آدم های ابزار شده .

گرفتاری لوط و درگیری لوط با آدمیزاد نیست .  درگیری او با فضا ی آلوده و خبیث است . فضا که کثیف شد آدمهای بیمار و مستعد حکم ابزار را خواهند داشت و ابزار فاقد اختیار است ، اختیار زیر مجموعه ی عقل و اندیشه و درایت است . از ریزترین ابزار ها تا درشتترین ابزار های عالم هیچ کنترلی بر رفتار و کردار خود ندارند . ابزار تابع است . تابع فعلی است که فاعل به آن اقدام کرده و یا تابع برنامه ای است که برای او طراحی و نوشته شده است . و در این میان آدمهای ابزار شده تابع فضا و جوی است که بر شهر و قریه سایه افکنده است .

4 - سلب توانایی در عدم انجام پلیدی .

از پیآمدهای آلودگی فضا ، جسارت در ارتکاب گناه است . شدت جسارت به قدری خواهد بود که میتوان گنهکاران را معتادان به گناه و هرزگی نامید . معتاد فردی است که هیچ چیز ، نه شرم و نه حیاء ، نه موعظه و نه مذمت او را از ارتکاب امری که به آن اعتیاد پیدا کرده است ، بازنمیدارد . و این به خاطر این است که عادت ، هر کار پلیدی را آسان و هر عمل منکر و بلکه بی شرمانه ای را برای او زینت میکند و زیبا میسازد .

ارتکاب مستمر و پی در پی جرم و جنایت و دست یازیدن به فحشاء و منکر از مردم شهر گناه موجوداتی میسازد که ،

اولا : توان انصراف از پلیدی و تن ندادن به هرزگی از آنان سلب شده است .

و ثانیا : همانند حیواناتی که غریزه وار به صرف مشاهده ی صید بی اختیار ، عنان از دست داده و به سرعت به سمت و سوی آن میشتابند ، بدون کمترین پروایی در حالی که یکدیگر را هل میدهند ، به سوی فعل حرام ، نه اینکه میروند که هجوم میآورند .

5- هجمه ، نوع حرکت قوم  .

قرآن عزیز این خصلت مردم شهر گناه را در ماجرای قوم لوط  به طرز بسیار ماهرانه ای بیان میکند . وقتی رسولان زیبا روی خدا بر لوط وارد شدند و لوط از دیدن آنان ناراحت شد و سینه اش تنگ و فکرش ناتوان گردید و از سر ضعف و درماندگی گفت : امروز ، روز سختی است . در ادامه میفرماید : و جاءه قومه . قوم لوط به سوی او آمدند .

قرآن عزیز با هنرمندی شگرفی نوع آمدن قوم را به تصویر میکشد . خدا کند فیلمسازان و فیلمنامه نویسان مشمول رحمت الهی قرار گیرند و افتخار آن را پیدا کنند و این صحنه های پر از ظرافت های هنری را بدور از ابتذال در منظر چشم مردم قرار دهند . میفرماید : یهرعون الیه . هر کسی که زورش بیشتر بود دیگری را کنار میزد و برای اینکه زودتر به مقصود برسد و از جوانان زیبا روی بهره ببرد ، نفر جلویی را هل میداد و در مواردی نیز به تهدید و پرخاش متوسل میشد .

قرآن علت این نوع از حرکت حریصانه و این اشتیاق وصف ناشدنی از جانب لوطیان ، جهت رسیدن به مهمانان حضرت لوط ، که رسولان خدا بودند را چنانکه اشاره کردیم ، استمرار و عادت قوم لوط به عمل شرم آور گناه میداند : و من قبل کانوا یعملون السیئات . اینان از پیش به کار های شنیع و زشت مبادرت و اشتغال داشتند .

ادامه دارد ...