بسم الله الرحمن الرحیم

در دفاع از مظلوم (11)

و این بار در دفاع از رسول خدا (ص)

شتر هفت ساله بجای بچه شتر دو ساله ( قسمت آخر )

از اینجا خواننده و شنونده ی داستان وارد قسمت مهیج فیلمنامه میشود ، و همانند بعضی از فیلمهای کوچه و بازاری که بینندگان با پایانی خوش و خرم همراه با گل و شیرینی مواجه میشوند و تلخی های واقعی زندگیشان را با لحظه ای شیرینی مجازی آرامش میدهند ، میتواند تلخی رفتار یهودی با رسول خدا را با مسلمان شدن یهودی به فراموشی لحظه ای بسپارد . شکی نیست که شیرینی آخر فیلمهای سینمایی هیچگاه تلخی های واقعی زندگی را از میان بر نمیدارد . همچنانکه بر فرض درست بودن داستان ، مسلمان شدن یک یهودی هیچگاه اثرات مخربی که برآمده از بدهی رسول خدا و رفتار تند و زشت و اهانت آمیز یهودی بر ذهن و اندیشه ی مسلمان بر جای گذارده را از بین نمیبرد .

تردید ندارم که بعضی از داستانهای جعلی نسبت به پیامبر خدا ص با القای یهود و به دست مسلمانان جاهلی ساخته شده است، که به حساب خود نسبت به پیامبر خدا محبت و ارادت دارند و از این طریق میخواهند دل یهودیان و غیر مسلمانان را لطیف ، و زمینه ی ورود آنان ، به دین جدید را فراهم آورند . آنان غافلند از اینکه تاکنون کسی با دروغ مسلمان و مومن نشده است .

« پس از لحظاتی آن یهودی اظهار داشت : در واقع من برای وصول وام خود نیامده بودم بلکه برای تحقیق و بررسی اوصافی که در تورات نسبت به آخرین پیامبر خوانده بودم ، آمده ام تا ببینم که آیا آن اوصاف و علامات در شما وجود دارد یا خیر ؟ »

داستان ساز دروغگو نمیگوید اوصاف آخرین فرستاده ی خدا در تورات کدام است ، او زیرکانه القاء میکند که آخرین فرستاده ی خدا باید محتاج باشد ، محتاج یهودی باشد ، احتیاجش را با اخذ وام از سرمایه دار یهودی به ثبت رسانده باشد ، آنقدر خود و یارانش فقیر و تنگدست باشند که از پس پرداخت وام برنیایند ، و با اجرای الا ما دمت علیه قائما ، آن هم به مدت بیست و چهار ساعت ، طعم تلخ حقارت را چشیده باشد ، اینچنین پیامبری مورد پسند یهود خواهد بود . قطعا پیروان این چنین پیامبری ، که اینچنین صفاتی را برای خود تدارک دیده اند ، میتوانند دوستان خوبی برای یهود باشند .

« حالا مشاهده و یقین کردم که آن پیامبر موعود شما هستید . آنگاه کلمه ی شهادت را خواند و مشرف به اسلام گردید و تمام سرمایه خود را در اختیار آن حضرت قرار داده ، اظهار داشت : هذا مالی فاحکم فیه بما اراک الله ، این مال من است هر طور که مصلحت میدانی آن را خرج کن » .

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بخاطر نقل این داستان ، گرچه برای نشان دادن جعل و داستان سازی یهودی و افشای صنعت القای نرم یهودی بیان شد ، اکیدا پوزش میطلبم . و از شما نیز که خواننده و یا شنونده ی این قسمت از نوشته ی ما بودید ، پوزش میطلبم . ببینید که جعل و تاریخ سازی تا به کجاست . از یک سو پیامبر خدا را محتاج و در قید وام حقیر دنیوی نشان میدهد و از سوی دیگر یهودی سفت و سخت را که مال و منالش را بر خودش روا نمیدارد ، در ابتداء وام دهنده ، و سپس زمانیکه اشک پیامبر را در آورده ، مزه ی حقارت را بر آن عزیز چشانده و خشم و نفرت یاران او را برانگیخته ، مسلمان میشود و مالش را تقدیم میدارد تا دین نبوی با پول و سرمایه ی یهودی ترویج شود .

رسول خدا شتر هفت ساله میدهد .

ممکن است خواننده ی نوشته ی ما بخواهد بداند که آیا رسول خدا محتاج و نیازمند میشود یا خیر ؟ در پاسخ میگوییم . رسول خدا ، ائمه ی هدی و اولیای الهی مانند ما و شما که گرسنه میشویم ، تشنه میشویم ، گرسنه و تشنه میشوند . آنان نیز برای رهایی از سرما خود را میپوشانند و برای نجات از گرما به سایه پناه میبرند . همسر اختیار میکنند و برای اقامت خود و همسر و فرزندانشان سر پناهی میسازند . مهمان میشوند و مهمان میپذیرند . با دوستانشان به مسافرت میروند . کار یدی و کار فکری میکنند . زمانی برای رزق و روزی بیل میزنند و یا چوپانی میکنند و زمانی به مسجد میروند و موعظه و تدریس میکنند . آنها همانند ما و شما مریض میشوند ، پیر میشوند و از دنیا میروند . رسول خدا در فضا زندگی نمیکرد ، در زمین بسر میبرد و از اقتضاءآت زندگی در زمین احتیاج و نیازمندی است . منتها روش رسول خدا به هنگام مقروض بودن با آنچه که داستان ساز یهودی در صدد القاء آن بود ، متفاوت است . کتاب سنن النبی ص حدیثی از امام صادق علیه السلام دارد که میفرماید : روش رسول خدا ص آن بود که اگر بچه شتر دو ساله ای مقروض بود ، به جای آن شتر هفت ساله میداد .