بسم الله الرحمن الرحیم
در دفاع از مظلوم (9)
و این بار در دفاع از رسول خدا (ص)
انجمن تفکر مبانی تمایلی به اظهار نظر صریح در مورد رد لایحه ی هدفمند کردن یارانه ها ندارد ، گرچه لایحه ی هدفمند کردن یارانه ها را کمک به اقشار آسیب پذیر همانهاییکه بواسطه ی اتکال و اعتماد بر خدای قادر متعال شوک هایی بمراتب بزرگتر و مهیبتر از شوک تورمی القایی تحصیل کردگان دانشگاه های کنیسه ای و کلیسایی را پشت سر نهاده اند ، میداند .
این نوشته قسمتی از کتابی است که از یهود و امت رسول خدا سخن میگوید و ما آن را به مناسبت میلاد با سعادت خاتم الانبیاء و المرسلین محمد امین که درود خدا بر او و خاندانش باد ، با عنوان شتر هفت ساله بجای بچه شتر دو ساله ، تقدیم شما خوانندگان ارجمند میکنیم .
شتر هفت ساله بجای بچه شتر دو ساله ( قسمت اول )
اگر نگوییم همه ی حاجتها ولی میتوانیم با جرات بگوییم بسیاری از حاجتها و نیاز های بشر ریشه در فکر و عقیده ی او دارد . بشر غنی نیست ، این یک شعار دروغین است که نحن اغنیاء ، ما بی نیازیم . که از حلقوم یهودیان در مواجهه با مسلمانان خارج شد . این یک اصل ثابت و غیر قابل تغییر است که بشر غیر نیازمند هیچگاه در زمین نبوده و نخواهد بود . با این وجود یک عبد حقیقی و یک مومن واقعی پیش هر کسی دست نیاز و حاجت دراز نمیکند ، از فرمایشات مولای مومنان علی علیه السلام است که : لان ادخل یدی فی فم التنین الی المرفق احب الی من اسال من لم یکن فکان . اگر دست خویش را تا مرفق در دهان افعی فرو کنم برای من بهتر از آن است که از مردم فرو مایه و تازه به دوران رسیده چیزی بخواهم . مومن واقعی اینگونه است ، عبد حقیقی خواسته هایش را با خدا درمیان میگذارد ، و در مواقعی که ضرورت ایجاب میکند و چاره ای جز اظهار نیاز به مردم نمیبیند ، جستجو میکند و از سخی ترین آنان طلب حاجت و رفع نیاز مینماید . عطا کردن و حاجات دیگران را برآوردن از ثمرات سخاوت است که از مشهورترین صفات پیامبران خدا و معروفترین اخلاق اولیای خداست . چرا که سخاوت ، خود ، برآمده از درختی است که ریشه در زهد و عدم دلبستگی به دنیا دارد ، و رسولان الهی از اولین تا آخرین ، زاهد ترین و بی رغبت ترین مردمان به دنیا و ما فیها بوده اند . نقطه مقابل سخاوت ، بخل و امساک است که حاصل محبت و دلبستگی به دنیاست . حرص و زیاده خواهی تمام نشدنی از اختصاصات مردم بخیل و از ویژگیهای موجودات لئیم است . و لتجدنهم احرص الناس علی حیوة ( بقره 96 ) . و آنان را مسلما آزمندترین مردم به زندگی خواهی یافت . و آنان کسانی نیستند جز یهودیان از دیروز تا امروز و تا فردا های نامعلوم .
رسول خدا و جعل احتیاج .
عن عائشة رضی الله عنها قالت : توفی رسول الله ص و درعه مرهونة عند یهودی بثلثین صاعا من شعیر . ( رواه البخاری ) . ( ترجمه ی معارف الحدیث جلد 2 صفحه ی 350 تالیف علامه محمد منظور نعمانی )
عائشه که خدا از او خشنود باد میگوید : رسول خدا وفات یافت در حالی که زره اش به خاطر سی صاع جو در گرو فردی یهودی قرار داشت .
هر صاع در حدود دو کیلو میباشد ، بنابراین به گفته ی عائشه زره ی حضرت در مقابل 60 کیلو جو در رهن یک یهودی که در حدیث نامی ندارد ، قرار داشت .
همین حدیث با کمی تفاوت در جلد 100 و در صفحه ی 144 کتاب بحارالانوار نیز آمده است . و لقد قبض رسول الله ص و ان درعه مرهونة عند یهودی من یهود المدینة بعشرین صاعا من شعیر استسلفها نفقة لاهله .
و این در حالی است که رسول خدا دین و بدهی را بعنوان نشانه ای در زمین معرفی میکند که هرگاه خدای بزرگ اراده ی خواری و بی مقداری فردی را نماید ، بر گردن او مینهد . میفرماید : الدین رایة الله عز و جل فی الارض فاذا اراد ان یذل عبدا وضعه فی عنقه .
در عبارت دیگری رسول خدا دین و کفر را معادل هم میخواند . از ابو سعید خدری روایت شده که از رسول خدا شنیدم که میفرمود : اعوذ بالله من الکفر و الدین . پناه میبرم به خدا از کفر و بدهی . قیل یا رسول الله ص : ء یعدل الدین بالکفر ؟ پرسش شد ، یا رسول الله ، آیا بدهی و کفر با هم معادل و همسنگ هستند ؟ فقال : نعم . رسول خدا پاسخ فرمودند : بله .
محتاج نشان دادن پیامبر خدا ص قطعا بدون پیآمد برای پیروان او در آینده نخواهد بود ، آن هم محتاج و بدهکار به یک یهودی مجهول الهویه بسیار جای کار و تامل و تعمق دارد . حاجت طلبی در غالب وام و قرض حتی در وقت ضرورت و به شکل موجه ، اگر از مسلمان سخی درخواست شود ، نوعی حقارت نرم را با خود به همراه میآورد ، حال اگر وام خواهی از یهودی ای که قرآن عزیز به قساوت قلب او و حرص شدید او گواهی میدهد ، درخواست شود ، حقارت دیگر نرم نخواهد بود .
این قبیل احادیث که متاسفانه بدون کمترین واکنشی از جانب مسلمانان در کتابها و در محافل و مجالس مطرح میشود ، در زمان خود و تا پیش از فراگیر شدن صنعت رادیو و تلویزیون در حکم ستاره های ریز و درشت فیلم ها و نمایشنامه ها ، در خدمت اهداف و آمال یهود ، سم مهلک و مخرب حقارت را بر جسم و جان بسیاری از مسلمانان تزریق میکرد و اکنون دنیای اسلام سالها باید بکوشد ، نویسندگان و متفکران مدتها باید تلاش کنند ، هنرمندان متعهد و علمای دلسوز هر لحظه باید در کار باشند تا ان شاء الله با لطف و عنایت خدای بزرگ روحیه گدا صفتی تحمیلی ، آرام آرام از جسم و جان آن بسیار خارج شود .
آنچه راویان در توجیه این قبیل روایات بر زبان میآورند ، نیز جای بحث و بررسی ویژه دارد . میگوید : پیامبر راضی نبود در قبال نعمت دینی که نصیب مسلمانان ساخته بود ، از آنان بهره ای حتی در اندازه ی وام ببرد ، چون نوعی استفاده ی حقیر دنیوی تلقی میشد ، بنابر گفته ی نویسنده ی کتاب معارف الحدیث علامه محمد منظور نعمانی ، لذا به هنگام ضرورت و اجبار از غیر مسلمانان ( و با کمال تاسف از یهودی ) وام میگرفت .
در توجیه دردناک دیگری گفته میشود که پیامبر با این کار قصد فراهم کردن ملاقات خود با دیگران را داشتند تا از این منظر آن دیگران که حتما باید یهودی هم باشند ، متاثر شده و از نعمت ایمان و اسلام مستفید گردند .
توجیه سخیف دیگری که آقای عفیف عبدالفتاح طباره در صفحه ی 276 کتاب روح الدین الاسلامی آورده است و با کمال تاسف آقای احمد کریمیان آنرا در صفحه ی 249 کتاب یهود و صهیونیسم تکرار کرده است ، حکایت از رخنه و تفوق تفکر و القای یهودی دارد ، میگوید : البته روشن است که در میان اصحاب و مسلمانان ، ثروتمندان بسیاری یافت میشدند که حاضر بودند جان و مال خود را در راه پیامبر نثار کنند ، اما ظاهر این است که رسول خدا ( ص ) میخواست با این کار ، امت خویش را در نحوه ی تعامل با اهل کتاب ، مورد ارشاد قرار دهد .