این کلمات و این عبارات را وقتی میشنوم و یا میخوانم ، خدا میداند سخت متاثر و ناراحت میشوم ، نه قرآن برای لذت بردن نازل شده و نه نهج البلاغه . نگاهمان را به این دو کتاب اصلاح کنیم ، اینان را کتاب زندگی بدانیم ، با آیات و دستورات آن هماهنگ باشیم .  

پیمان شکنی و نقض عهد یک صفت یهودی است و اینکه به اصحاب جمل ، ناکثین میگویند ، شک نکنید تنشان به تن یهود خورده است ، عبارات علی ابن ابیطالب را که برای جنگ با ناکثین یهودی به فرزندشان محمد بن حنفیه فرمودند ، بارها و بارها بخوانید ، با گوشت و پوست و استخوانتان آمیخته سازید و با خودتان زمزمه کنید و به سایر دوستان جوان با صدای بلند و محکم بگویید که اگر در جنگ با یهود چون کوه استوارنباشید ، عزم جدی نداشته باشید ، متزلزل باشید ، بین زمین و آسمان معلق و سرگردن باشید ، و وقتی که هوس دشمن شناسی و نبرد با دشمن داشتید فقط تا نوک بینی تان را دیدید ، و در نصر و پیروزی خدا را کنار زدید و خودتان را عامل و موجد یافتید ، گمان نکنید که دشمن با شما مدارا میکند ، آنها زمانی شماها را تحمل میکنند که فرا انسان بودنشان را بپذیرید ، و بر فرو انسان بودن خودتان صحه گذارید و لن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم .

نکته ی قابل ملاحظه در این جنگ بی امان نزدیکی دشمن به ماست ، آنها مرز ها را از زمین و هوا و دریا به خصوصی ترین قسمتهای خانه های ما آورده اند . مرز های شیشه ای هیچ مانعی را به رسمیت نمیشناسد . هیچ ترفندی بازدارنده ی او نیست الا روشنگری و و لطف و عنایت خداوند . همه ی ما وظیفه داریم یکدیگر را در این نبرد نرم افزاری یاری کنیم . آیه ای از قرآن متین را برایتان میخوانم ، شما روی آن مطالعه کنید ، تفاسیر را ورق بزنید و از علمای ربانی استفاده کنید ، اگر وظیفه ی اندیشمندان و پژوهشگران است که متواضعانه و دلسوزانه به سوالات شما پاسخ گویند ، وظیفه ی شما دوستان و رفقای جوان من نیز آن است که مودبانه و مصرانه از آنان پرسش کنید . آیه ی 179 سوره ی اعراف میفرماید : لقد ذرانا لجهنم کثیرا من الجن و الانس همانا بسیاری از جن و انس را برای جهنم آفریدیم ، لهم قلوب آنها دل دارند ، لایفقهون بها ولی با آن دلهاشان ادراک نمیکنند ، و لهم اعین آنها چشم دارند ، لایبصرون بها اما با آن چشمها نمیبینند ، و لهم آذان آنها گوش دارند ، لا یسمعون بها ولی با آن گوش نمیشنوند .

وقتی نطفه های غنی شده ی رسانه ای را اعلان کردم ، برای بعضی از رفقای مستمع سوالاتی مطرح شد ، البته توضیح خواهم داد ، پدرانی که با دوری از معنویت و بدون توجه از اینکه چه خورده ، چه آشامیده و بدون در نظر گرفتن اینکه همه ی صحبت ها ، صدا ها ، نور ها و تماشای صحنه های مهیج جنسی ، موسیقی های شهوانی ، شراب ها و سایر شرارتهای شیطانی در ساخت و پرورش نطفه دخیل است ، خود را فاقد هرگونه مسئولیتی ، تنها حامل و حمال نطفه ای ساخته است که دیگران در صلب او قرار داده اند و اکنون او ماموریت دارد آن را در رحم زنی قرار دهد که در آینده مادر باصطلاح فرزند اوست . گمان میکنید نطفه های غنی شده یا پرورده شده ی رسانه ای چه موجوداتی را به جامعه تحویل خواهند داد ؟ آنها قلب خواهند داشت لهم قلوب ، ولی قلبهایی که سنگ شده ، قساوت اجازه ی فهم و درک درست را از او گرفته است . آنها چشم دارند لهم اعین ، اما بصیرت نیازمند فرا چشم است ، وقتی چشم باشد اما در دنیای سراسر تاریکی بسر برد ، فرقی با یک کور در دنیای روشن نخواهد داشت ، هر دو در ندیدن اشتراک دارند . لهم اذان آن موجودات گوش هم دارند اما گوشهایی که خارج از فرکانسی که برایشان طراحی کرده اند ، حق شنوایی ندارند . اینان ناشنوای از بدو تولدند ، لذا لالند ، صم بکم عمی فهم لایبصرون .

غنی سازی ژنتیکی نطفه ، ماهیتی سخت افزاری دارد ، خیلی که تکامل پیدا کند ، بجای کودک انسان معمولی ، کودکی در نمای حیواناتی مثل سگ و گربه و خوک در آغوش مادر قرار میدهد ، آقای ریچارد هایس در پایان مقاله اش سخنان گریگوری پنس را میآورد ، آقای پنس متخصص علم Bioethics است ، علمی که به مطالعه ی مشکلات اخلاقی ناشی از پیشرفت های علمی خصوصا در زیست شناسی و پزشکی میپردازد . آقای پنس این سخنان را در پیشگاه کنگره ی آمریکا و در حمایت از تولید انسان مصنوعی بیان کرده است ، و با این سخنان انتهای رشد و تکامل بهسازی ژنتیکی نطفه را نشان داده است ، میگوید : بسیاری از مردم ، سگ های شکاری و خلق و خوی شادی آور آنها را برای خود و فرزندانشان میپسندند . آیا ممکن است مردم به همین طریق انتخاب بشوند ؟ فکر میکنید وحشتناک خواهد بود ، اگر والدین مجاز باشند نوع خاصی از فرزند را انتخاب کنند ، همانگونه که پرورش دهندگان سعی میکنند که سگی مطابق نیاز یک خانواده تربیت کنند ؟

کودکانی که مدرسان مدارس مجهز به سیستم دروس عینی از مدتها پیش با جذب و کمک پدران ناکارآمد و منفعل در مقابل داده های از صافی گذشته ی رسانه های یهودی در دامان مادران قرار میدهند ، در ادامه ی آیه 179 سوره ی اعراف فقط در قبیله ی چارپایان عضویت ندارند اولئک کالانعام بل هم اضل .