بسم الله الرحمن الرحیم

در دفاع از مظلوم

2 ) ضرورت معاویه شناسی .

دشمن شناسی ، مطالعه و تحقیق فراوان میطلبد ، و کسی که در این عصر و زمان میخواهد از دشمنان دین و آنهایی که در راه رسول خدا و ائمه ی اطهار سلام الله علیهم اجمعین سنگ اندازی و کارشکنی کرده اند ، مطلع شود و آگاهی یابد ، باید رفتار شناسی دشمنان را با دقت و حوصله ی زیاد به نقادی بنشیند . دقت کنید رفتار ها و شگرد های نوینی که  دشمنان جدید از خود بروز میدهند ، ریشه های کهنه دارد ، با این فرق که اینان مجهز به ابزار هایی اند که تحصیل موفقیت با حداکثر تاثیر و در حداقل زمان را برایشان مهیا ساخته است .

یکی از آن دشمنان که با علی ابن ابیطالب ، نه بعنوان امام اول شیعیان بلکه به عنوان  خلیفه ی چهارم مسلمین ، مقابل و رویارو شد ، معاویه پسر ابوسفیان بود . شناخت معاویه از این جهت ضروری است که پیروزی او نه مرهون نبرد نظامی که از دستاوردهای نبرد فرهنگی است .

تشنج آفرینی فکری ، اسطوره سازی ، بهره گیری از جاه طلبی بعضی از کسانی که به هر دلیلی نامی در بین نامها داشتند ، ایجاد روحیه ی گرایش به ثروت و مال اندوزی ، بهره برداری از جهل مردم ، جلوگیری از کتابت و نقل احادیث نبوی ، منع رفت و آمد محدثین به شام ، جلوگیری از اقامت شامیان در خارج به مدت طولانی ، و ترویج اسرائیلیات و اشاعه ی داستان سرایی بجای بیان احادیث از جمله ترفند های کارآ و از جمله حربه های موثر معاویه و گروه مشاوران او در نبرد با علی ابن ابیطالب علیه السلام بود .

آیا شما میتوانید بگویید که معاویه چه اسلحه ای داشت که میتوانست با صد هزار نفر نماز جمعه را در روز چهارشنبه اقامه کند ؟ چه اسلحه ای میتواند خردمندی را به اینجا برساند که وقتی از او میپرسند این ابوترابی که جناب خطیب بر فراز منبر لعن او میکند ، کیست ؟ بگوید : گمان میکنم سارقی از سارقان فتنه انگیز است . قطعا شما خواننده ی ارجمند تصدیق میکند که هیچ اسلحه ای جز اسلحه ی فکری و فرهنگی نمیتواند چنین تجمعی و چنین موجودی فراهم آورد .