دوستان خوب من که تحمل میکنید و به گفته های این معلم فقیر گوش میدهید . معلمی که تنها سرمایه اش از بین تمامی سرمایه ها و ثروت های فراوانی که خداوند در این گیتی قرار داده است ، شما هستید . و معلم ها از این بابت خوشبخت ترین موجودات و مرفه ترین مردم هستند . چه شغلی بهتر از خدمت ، آن هم در بعد فکری و فرهنگی برای آنهایی که قرار است یاران امام زمان سلام الله علیه باشند .

پسر های خوب و دختر های خوب : بدانید ما از باب اینکه مسلمانیم متعلق به خانواده ی بزرگتری نیز هستیم . ما فرزندان رسول الله ایم . ما فرزندان مولای موحدانیم . و شما بخوبی میدانید ، در کتابهای درسییتان خوانده اید که برای شکل گیری این خانواده ی عظیم و برای بقای این خانواده ی بزرگ چه زحمتها و رنجهایی که کشیده نشده است .

من به یک مورد اشاره میکنم . متن عربی آن را از روی کتابی که ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه نوشته است ، برایتان میگویم . داستان مهاجرت مسلمانان به حبشه است . شما با مطالعه ی سخنان جعفر بن ابیطالب بخوبی میتوانید ، دنیای پیش از اسلام را در ذهنتان تصور کنید . و به خودتان ببالید که عضو خانواده ای هستید که بیشترین خدمت را به جامعه ی بشری کرده است .

وقتی فرستادگان قریش خواستار بازگرداندن مسلمانان شدند ، در آنجا در پاسخ به سوال نجاشی که پرسید : ما هذا الدین الذی فارقتم فیه قومکم ، و لم تدخلوا فی دینی و لا فی دین احد من هذه الملل ؟ این کدامین دین است که بخاطر آن دست از قومتان کشیده اید ، به دین من و به دین هیچ یک از ملتها هم وارد نشده اید ؟  از جعفربن ابیطالب سخنانی به یادگار مانده است که اکنون به آن میپردازم . میگوید :

ایها الملک ، ای پادشاه . انا کنا قوما فی الجاهلیة ، ما مردمی بودیم که در جاهلیت . نعبد الاصنام ، بت ها را میپرستیدیم . و ناکل المیتة ، گوشت مردار میخوردیم . و ناتی الفواحش ، مرتکب فحشاء میشدیم . و نقطع الارحام ، پیوند های فامیلی را از بین میبردیم . و نسیء الجوار ، همسایگان را فراموش میکردیم . و یاکل القوی منا الضعیف . و قوی ما حق ضعیف ما را میخورد . فکنا علی ذلک ، این چنین بودیم . حتی بعث الله عز و جل علینا رسولا منا ، تا اینکه خداوند پیامبری را از میان ما برانگیخت . نعرف نسبه و صدقه و امانته و عفافه ، نسب او ، راستگویی او ، امانتداری و عفتش را بخوبی میشناختیم . فدعانا الی الله لنوحده و نعبده ، ما را بسوی خدا فرا خواند ، ما را به توحید و یکتا پرستی دعوت کرد . و نخلع ما کنا علیه نحن و آباؤنا من دونه ، من الحجارة و الاوثان ، و ما را به کنار گذاردن بتان ترغیب نمود . فامرنا ، و به ما دستور داد . بصدق الحدیث ، که راستگو باشیم . و اداء الامانة ، امانت را به صاحبش برگردانیم . و صلة الرحم ،  با خویشان ارتباط داشته باشیم . و حسن التجاور ، با همسایگان خوش رفتاری کنیم . و الکف عن المحارم و الدماء ، از محرمات دوری و از خونریزی پرهیز نماییم . و نهانا  ، ما را نهی کرد . عن سائر الفواحش ، از ارتکاب سایر زشتی ها . و قول الزور ، از گفتن کلام ناشایست . و اکل مال الیتیم ، از خوردن مال یتیم . و قذف المحصنة ، و از تهمت زدن به زنان . و امرنا ، و به ما فرمان داد . ان نعبد الله ، که خدا را بپرستیم . لا نشرک به شیئا ، شریکی برای الله قائل نباشیم . و بالصلاة ، از ما خواست نماز بگذاریم . و بالزکاة ، زکات بدهیم . والصیام ، و روزه بگیریم .

کربی اندرسون با استناد به گفته ی مورخان اولین مرحله از حیات یک ملت و یک امت را رهایی از بندگی و اسارت میداند و شما از لابلای گفته ها و عبارات جعفر ابن ابیطالب بخوبی میتوانید ، ببینید  که رسول خدا برای نجات مردم و تاسیس بزرگترین خانواده ی فعال در جامعه جهانی نه با یک اسارت که با اسارتهای فراوان دست و پنجه نرم کرده است . او از مردمش خواسته است برای رسیدن به فلاح و رستگاری باید همه ی غل ها و زنجیر هایی که بعضا رنگ و لعاب معنوی بخود گرفته است را از خود دور سازند . همه ی اله ها و خدایان دروغین را به کناری بگذارند و تنها خدای یکتا را موحدانه پرستش کنند . قولوا لا اله الا الله تفلحوا .

همیشه عالمان و رهبران دینی در رهایی ملتها نقش برجسته ای داشته اند . و این برجستگی برای مردم از بند رسته ی ایران ملموستر و آشکارتر است . مردم بطور کلی اینگونه اند . هرگاه اندیشمندی را بیابند که صائنا لنفسه است ، حافظا لدینه است ، مخالفا لهواه است ، و مطیعا لامر مولاه است ، و او مردم را به رهایی از قید و بند اله های مدرن فرا میخواند ، میپذیرند که فللعوام ان یقلدوه . از او تبعیت میکنند . چنانچه در سال 1357 هجری شمسی دنیا شاهد چنین تبعیتی بود . رهایی امروز ما مرهون زحمات اندیشمندان و فداکاری شهداء و ایثار مردم پاک طینت ماست . حفظ آن از اوجب واجبات است .