بسم الله الرحمن الرحیم

گفتگوی علی خلیل اسماعیل با دوستان جوان در مسجد امام سجاد علیه السلام ( قسمت نهم )

اگر فهم واقعی آیات و روایات میداشتیم ، قطعا وضع بهتری نصیب ما میشد . فلاح یک شعار جدید نیست ، تازه درست نشده ، شاید بتوان گفت : اولین فریاد رسول خدا همین کلمه ی فلاح بوده است . قولوا لا اله الا الله تفلحوا . هدف ، فلاح است ، ما با لا اله الا الله میخواهیم به فلاح و رستگاری برسیم . هر روز هم چندین مرتبه با شعار حی علی الفلاح به نماز میایستیم . اما چرا مشکل داریم ؟ چرا بعد از این همه مدت به فلاح حقیقی نرسیده ایم ؟ جواب بسیار ساده است ، به خاطر این است که هنوز برای ما مفهوم درست این کلمه روشن نشده و ما موفق نشدیم فلاح را در عمل پیاده کنیم . عقائدمان را محکم نکردیم ، از امکانات موجود بهره نبردیم ، دشمن شناسی و دشمن زدایی نکردیم .  پدر در خانه و در خانواده ی جدید دشمن را نمیشناسد ، مظاهر و جلو های نفوذ دشمن را نمیداند ، اینکه شکل پسرش و شمائل دخترش دستخوش تغییر شده ، لحن آنها و نوع تکلم آنها دچار دگرگونی شده ، عقائد آنها و طرز نگاه آنها به مسائل معنوی ، به خانواده ، به ازدواج ، به جامعه متحول گشته ، اعتنایی نمیکند . و این در حالی است که ما اگر بخواهیم در نقش یک کشاورز و یک فلاح دانه ای را در دل خاک قرار دهیم علاوه بر آنکه دانه میداند برای رستن و سر از خاک بر آوردن نیازمند است در خاک ریشه بدواند ، از امکانات موجود در خاک برای رشدش بهره ببرد و با عوامل مزاحم رشد ، دست و پنجه نرم کند و سرانجام خاک را کنار بزند تا بتواند به فلاح و رستن برسد ، کشاورز و فلاح نیز میداند که ابتدا باید خاک را مرتب کند ، آفت زدایی کند ، وقتی دانه را در دل خاک میگذارد ، سر وقت به او رسیدگی نماید ، آب دهد ، بیماریهای خاک را با سم پاشی از بین ببرد و تازه وقتی که دانه به بار نشست و از خاک خارج شد ، برای نگهداری آن مجددا آفت زدایی میکند . اینگونه نیست که کشاورز و فلاح فقط دانه را در دل خاک قرار دهد و برود پی کارش . امروزه ما در خانه و خانواده ی جدید با پدر هایی مواجه ایم که گمانشان این است که برای رشد دانه کافی است که دانه را در دل خاک قرار دهند و بروند پی کارشان . پدر در خانه و خانواده ی جدید به مراقبت ، پیگیری و آفت زدایی عملا باور ندارد و نام این را پز ، کلاس ، ترقی ، عقب نماندگی و تمدن و تجدد میگذارد . او نمیداند که بزرگان ما ، همان هایی که برای پدران و مادران ما در خانه و خانواده ی قدیم الگو و اسوه بودند ، پیگیر رفتار و کردار دختران و پسرانشان بودند ، برایشان مهم بود که بدانند  فرزندانشان در بیرون از خانه چه میکنند ؟ با چه کسی هستند؟ و اصلا کجا هستند ؟ نقل شده که روزی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم به خانه ی دخترشان فاطمه ی زهرا سلام الله علیها رفتند ، دیدند فاطمه ی عزیز مضطرب و ناراحت ، پشت در ایستاده است . حضرت پرسیدند : چرا اینجا ایستاده ای ؟ فاطمه سلام الله علیها با آهنگی نگران عرض کردند : فرزندانم صبح بیرون رفته اند و تا این لحظه از آنها هیچ خبری ندارم . پیامبر خدا به دنبال آنها روانه شد ، چون به نزدیک غار جبل رسید ، آنها را دید که در کمال سلامت و آرامش ، مشغول بازی اند . آنها را بر دوش گرفت و به سوی خانه ی فاطمه سلام الله علیها روانه شد . و امروز شما میتوانید در خانه و خانواده ی جدید پدر ها و مادر هایی را ببینید که هیچ اطلاعی از رفتار و کردار دختران و پسرانشان ندارند ، بماند ، و نگران نیستند ، بماند ، اطلاع داشتن را نوعی دخالت و عقب ماندگی میدانند . ببینید تحریف نوین با ما و با نسل ما چه میکند ؟ آنچه که باعث نفوذ فرهنگی دشمن در خانه و خانواده ی جدید شده است ، بدون اینکه بخواهم تلاش ، کوشش ، پشتکار و سماجت دشمن را زیر سوال ببرم ، جهل و جهل مضاعفی است که دامنگیر خانه و خانواده ی جدید شده است . پیش از این گفتیم ، باز هم تکرار میکنیم : دین یک بعد ندارد و دیندار نمیتواند با دین یک بعدی موفقیت همه جانبه داشته باشد . بعضی ها فقط به بچه هاشان سلام کردن و اینکه سلام از ادب است و نشانه مودب بودن است ، را یاد میدهند . اینان غافلند از اینکه همان الگو و اسوه ای که دستور به سلام کردن داده است ، دستور سلام نکردن به تعدادی را هم داده است . همه ی دین را باید پذیرفت ، بقول معروف درهم است ، سوا کردنی نیست ، چیزی که امروز ما شاهد آنیم . پدر در خانه و خانواده ی قدیم فقط به بچه هایش نمیگفت : پیامبر خدا فرموده : ابدؤا بالسلام قبل الکلام . و یا فرموده : راس التواضع ان یبدا بالسلام . آنچه که پدر در خانه و خانواده ی قدیم را از پدر در خانه و خانواده ی جدید متمایز میسازد ، در اثبات نیست ، پدر جدید هم ابدؤا بالسلام را قبول دارد ، وجه تمایز در نفی است . پدر قدیم در تربیت فرزندش متذکر میشود که حق نداریم ، این سلام را شامل حال دشمنانمان کنیم لا تسلموا علی ... . و وقتی دشمنان را شماره میکند که نبایستی مثلا بر مجوس و عبدة الاوثان سلام کنید ، و لا علی موائد الشراب الخمر به شراب خواران سلام نکنید ، و لا علی صاحب الشطرنج و النرد و لا علی المخنث ، بر لواط دهنده سلام نکنید ، و لا علی الشاعر الذی یقذف المحصنات و بر شاعری که در هجو زنان پاکدامن شعر میسراید سلام نکنید ، و لا علی المصلی بر کسی که در حال خواندن نماز است سلام نکنید بجهت اینکه ممکن است نتواند پاسخ سلام شما را بدهد و این در حالی است که سلام کردن مستحب است و پاسخ دادن واجب . و لا علی آکل الربا بر ربا خوار سلام نکنید ، و لا علی رجل جالس علی غائط و بر کسی که در مستراح است ، سلام نکنید ، و لا علی الذی فی الحمام و برکسی در حمام مشغول نظافت و شستشوست سلام نکنید ، و لا علی الفاسق المعلن بفسقه و بر شخص فاسق و گنهکاری که آشکارا گناه میکند سلام نکنید ، در راس همه ی این موارد امام صادق به نقل از پدرشان امام محمد باقر علیهما السلام میفرمایند : لا تسلموا علی الیهود و لا علی النصاری . ادامه دارد ......