داستان چندان طبيعي به نظر نمي‌رسد. زيرا خشيارشا خيلي ساده لوح است و يهودي ناشناسي (مردخاي) دختري يهودي (هدسه) را به او معرفي مي‌کند و با تغيير نام او به استر (اختر يا استاره) يهودي بودن او را پنهان مي‌کند. خشيارشا هم بدون هيچ گونه تحقيقي فقط به خاطر زيبايي‌اش او را به عنوان ملکه‌ي ايران انتخاب مي‌کند و حاضر است تمام يا نيمي از پادشاهي خود را به او ببخشد. هم چنين گفتم که منبع تاريخي ديگر براي اين داستان به جز تورات نيست و نام پادشاه در نسخه‌ها و ترجمه‌هاي قديمي احشويرش است و به تازگي به خشيارشا (Xerxes) برگردانده شده است.

خوشبختانه به نوشته‌ي تازه و مفصل و مستندي از دکتر اميرحسين خُنجي برخوردم که به تمامي درباره‌ي اين داستان است. ايشان مي‌نويسد که اصل اين داستان يهودکشي در مصر زمان هخامنشيان روي داده و يهوديان بعدها آن را با شاخ و برگ‌هاي داستاني به دربار خشايارشا کشاندند تا خود را مهم جلوه دهند.

نکته‌ي ديگر اين که من به ايراني نبودن نام وزير خشايارشا يعني هامان اشاره کردم. اصلا ياد داستان فرعون در قرآن نبودم. دکتر خنجي با توجه به داستان فرعون در قرآن که نام وزير وي هامان است و ديگر اسناد تاريخي تفسير و روشن‌گري خواندني از کل داستان پوريم و استر و مردخاي دارد که شما را به خواندن آن دعوت مي‌کنم.

افسانه پوريم :
http://www.irantarikh.com/tarikh/iranzamin14.pdf