به نام خدا

سلام و احترام.

حقير ناچيز تر از آنم که از خود فکر و يا بقول کوروش افکار داشته باشم اينها آيات الهي و روايات ائمه رستگاري است که گاهي گفته و زماني به تقرير در آورده ام. خوانده ام که يکي از فوتبالي ها که سمت استادي دانشگاه را دارد در ابتداي کلاس چند دقيقه اي را از فوتبال مي گويد، بعد مشغول درس مي شود. اين حقير هم معمولا در ابتداي کلاس و گاهي در اثناي درس که جمله اي نياز به توضيحي داشت مطالبي گفته ام. بيشتر مطالب هم در راستاي اخلاق و صفات نيک بود. دلم براي کوروش هاي معصوم که با ترفند هاي نرم و خشن رسانه هاي داخلي و خارجي بمباران مي شدند و مي شوند، مي سوخت و مي سوزد. البته نزد عقلاء نقل اين مطالب همراه با درس زبان انگليسي وسيله که نيست، عين هدف است. نمي دانم کوروش کجا مشغول به کار است. فرض کنيم کارمند ارشد بانک است. يکي به او سلام مي کند، جواب نمي گويد. يکي به هر دليلي به زمين مي افتد، و او کمک نمي کند. وقتي علت رفتارش را مي پرسند، مي گويد: من از دولت پول مي گيرم که از صبح ساعت 8 تا 4 بعدازظهر مشغول همين سند ها و ... باشم. خدا وکيلي چنين کارمندي ماشين نشده است؟ معلم زنده است، مخاطبانش زنده اند، معلم دانش آموزانش را دوست دارد، امکان و احتمال ماشين شدن مرا مي ترساند.

کوروش عزيز گفتني زياد است و عمر کوتاه. بهر حال بنده هم معصوم از اشتباه نيستم، بماند که سر تا پا تقصير و تقصير و تقصيرم. و از اين بابت از شما و سائر دوستان معذرت مي خواهم.

تقاضا دارم حقوق ناچيز اما پر خير و برکت معلمي مرا بگذار به حساب کلمه خوبي که از بنده شنيدي، حاضر و غايبي که کردم، سلام و عليکي که داشتم، ساعتي را که در کلاس بودم.

موفق باشيد و سر بلند. يا حق